Uluk merkadu iha Fronteira Maliana sei loke, sabadu dader
maluk timor oan sira ba sosa sasan nebe maluk NTT sira faan iha mota sorin.
Dader ida wainhira rai nakaras maizumenus tuku 5 ou liu, António
lao-ain tun iha jalan tikus ai-bubur laran dalan korta atu ba mota ne’e. Iha
dalan klaran kabun moras, nebe Antonio dada-an ba duut laran la dook hosi “jalan
tikus” ne’e. Nia fiar katak ema sei la haree nia no sei la kunhese nia tamba
rai sei nakkukun uitoan.
Wainhira tur hela, teki-teki nia rona ninia maluk sira nebe
baibain sosa mina liu tuir dalan ohin nee. Antonio fila kotuk ba dalan nee
depois dada ninia lipa sae taka tiha tiha isin too ulun. Tamba lipa badak,
entaun kidun mak sai hela.
Liu mai, afinal nia kolega hetan nia tur hela, nune’e sira
bolu nia, “Antonio, Antonio.. O kabun moras ka?”
Antonio finzi la rona, taka metin nia ulun ho lipa, la book-an
no la fila kotuk, halo finzi katak nia
la’os Antonio.
Sira bolu nafatin, “Antonio, Antonio, O keta finzi, ami
hatene ne o sa Antonio.”
Antonio Finzi nafatin, maibe nia maluk sira mos lakohi
mengalah, kontinua bolu nia. “Ami kunhese ne o sa”
Antonio nervozu, hamos-an depois hatun lipa, fila nia oin ba
sira, hodi hirus sira.
“Merda, imi ne’e labele duni. Hau taka hau nia isin, oin no
oin, husik hau nia kidun deit mak sai. Nee mos haree deit hau nia kidun imi
kunhese ne hau ne’e?”
